Η εφαρμογή GalaxyZoο (βλέπε ενότητα Help an Astronomer) επιτρέπει σε μη εξειδικευμένο κοινό να πάρει μέρος στην αστρονομική έρευνα ταξινομώντας μορφολογικά γαλαξίες από τη μεγαλύτερη σε επιφάνεια ψηφιακή επισκόπηση του ουρανού, το Sloan Digital Sky Survey (SDSS). Ένα από τα πλέον σημαντικά επιστημονικά αποτελέσματα του GalaxyZoο, το οποίο απέσπασε μεγάλη δημοσιότητα, είναι η ανακάλυψη της ηχού ενός Quasar ο οποίος έσβησε πριν από περίπου 70 χιλιάδες χρόνια (Hanny's Voorwerp).
Νέα εργασία που βασίζεται στο GalaxyZoο παρουσιάζει συστήματα γαλαξιών στο κοντινό Σύμπαν (περίπου 1 δις έτη φωτός μακριά) με τουλάχιστον 3 μέλη τα οποία αλληλεπιδρούν βαρυτικά και πρόκειται να συνενωθούν σε ένα σώμα στα επόμενα 1-2 δισεκατομμύρια χρόνια. Η λίστα περιλαμβάνει μόλις 39 αντικείμενα, νούμερο εξαιρετικά μικρό σε σχέση με το αρχικό δείγμα των μερικών εκατομμυρίων γαλαξιών. Αυτό δείχνει πόσο σπάνιες είναι οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις τουλάχιστον 3 σωμάτων, άμεση συνέπεια της χαμηλής πυκνότητας του ενδογαλαξιακού χώρου.
Οι οπτικές φωτογραφίες των 39 αλληλεπιδρώντων συστημάτων είναι πραγματικά απολαυστικές (βλέπε εικόνα): πολλαπλοί πυρήνες, ασύμμετρη κατανομή φωτός, αστέρια που σχηματίζουν ουρές καθώς εκσφενδονίζονται μακρυά από το συστήματα υπό την επίδραση της βαρύτητας, λωρίδες σκόνης.
Όμως πέρα από τις εντυπωσιακές εικόνες, αυτό που τράβηξε την προσοχή των αστρονόμων είναι ότι η πλειοψηφία των αλληλεπιδρώντων γαλαξιών είναι κόκκινοι ελλειπτικού τύπου, οι οποίοι έχουν στερέψει από αέριο, την πρώτη ύλη για την παραγωγή άστρων. Σε αντίθεση με το νεαρό Σύμπαν, όπου υπάρχουν ενδείξεις ότι οι γαλαξίες είναι πλούσιοι σε αέριο και συνεπώς οι συνενώσεις τους πιστεύεται ότι πυροδοτούν τη βίαιη δημιουργία άστρων, στο τωρινό Σύμπαν αυτού του τύπου οι αλληλεπιδράσεις είναι σπάνιες.
Το ενθαρρυντικό είναι ότι πρόσφατες προσομοιώσεις της δημιουργίας και της εξέλιξης γαλαξιών στο Σύμπαν είναι σε ποιοτική συμφωνία με τα χαρακτηριστικά των 39 αλληλεπιδρώντων συστημάτων που ανακάλυψαν φίλοι της αστρονομίας μέσω της εφαρμογής GalaxyZoο. Παρά την πολυπλοκότητα του προβλήματος, φαίνεται ότι οι σχετικά απλοϊκές, ακόμη, υποθέσεις των αστρονόμων για τις φυσικές διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα είναι δυνατό να περιγράψουν, έστω και χονδρικά, πως τα δισεκατομμύρια των γαλαξιών που παρατηρούμε στο νυχτερινό ουρανό δημιουργούνται και εξελίσσονται από το πρώιμο Σύμπαν μέχρι σήμερα.
